çok seviyorum şu kumyakayı bebeğim. sen yokken, baban yokken bile kafa dinlemeye giderdim oraya. hatta sahildeki 42 numaralı evi düşlerim hep. benim olsun orası. gözlerimi denize doğru açayım sabahları. küçük şirin bir kasaba… deniz var ya gerisi önemli değil. seninle de en sık gittiğimiz deniz kıyısı burası. 29 ekim cumhuriyet bayramı tatilimizi de böyle değerlendirdik. seninle de ayrı güzel oluyor yavru kuşum benim…
ve olmazsa olmazımız çakıl taşı toplamaca. tüm evi kaplayacak kadar çakıl taşım var evde ama biraz daha olsa hiç fena olmaz di mi 🙂
canımın içi, evimize yakın güzel bir yerde deniz sezonunu açtın bu sene. geçen sene yaz sezonu biterken isilikle mücadele için eylül sonu gibi seni buraya getirmiş çok da sıcak olmayan bir hava da denize sokmuştuk seni. çok şükür ki hasta olmamıştın. üstelik isiliğine de çok iyi gelmişti.
kuma bayılıyorsun. mem olsun da başka bişey olmasın yani o derece… kum=mem 😀 burası sana cennet gibi geldi. çok eğlendin.
wuuhuuuuu çok seksiiiii 😉 😀 seni izlemek o kadar keyifli ki bebeğim, önce bezinle sonra da böyle cıbıl girdin denize. off ben de mest oldum. yaşasın yaz, yaşasın sıcaklar!!! artık senin için sık sık gideriz kumyakaya…
İlcebay ailesinin yeni ferdi Ege İlcebay'ın kişisel bloğu
