çok seviyorum şu kumyakayı bebeğim. sen yokken, baban yokken bile kafa dinlemeye giderdim oraya. hatta sahildeki 42 numaralı evi düşlerim hep. benim olsun orası. gözlerimi denize doğru açayım sabahları. küçük şirin bir kasaba… deniz var ya gerisi önemli değil. seninle de en sık gittiğimiz deniz kıyısı burası. 29 ekim cumhuriyet bayramı tatilimizi de böyle değerlendirdik. seninle de ayrı güzel oluyor yavru kuşum benim…
ve olmazsa olmazımız çakıl taşı toplamaca. tüm evi kaplayacak kadar çakıl taşım var evde ama biraz daha olsa hiç fena olmaz di mi 🙂
seninle her şey, seninle her yer güzel bebeğim…
seni o kadar çok seviyoruz ki…29