okul arkadaşlarınla birlikte niloya oyununa gitmiştiniz. bu senin ilk tiyatro deneyimin oldu. gerçi daha önce melike ablanı izlemek için gitmiştik ve sen şaşılacak derecede 2 saat sabırla salonda kaldın. melike ablanı görünce sahnede onun yanına gitmeye çalışmıştın. daha küçüktün o zaman 🙂 onun için bu ilk diyebiliriz…
ya var ya dünyanın en tatlısısın sen oğluşum,
aldın geçirdin kafana o kilotlu çorabını, gece boyunca onunla dans ettin. ayakları sallandıkça hoşuna gidiyordu. yatma zamanın geldiğinde ne dedimse, ne yaptımsa çıkarmadın başından onu. onunla yatacakmışsın :))))
yattıktan bir süre sonra uyanıp ; annneeee bunun diğer ayağısı needeeeee? dedin. karanlıkta el yordamı ile buldum diğer ayağını kilotlu çorabının verdim eline. uyudun. bir kaç saat sonra ; anneeee bunun diğer bacağısı nedeeeeee? diye uyandın. yine buldum verdim ve uyudun. bir kaç saat sonra ; aaağğğğhhhhhhhh anneeeeee çıkmış buuuuu 🙁 diye uyandın. hadiiii kalktım karanlıkta bir daha taktım başına kilotlu çorabını da anca uyudun :))))) var ya seni ısırmak istiyorum ben.
sabah oldu, okula gideceksin. üzerini giyindin, kafanda bu, altını değiştirdik kafanda hala çorap. hadi çıkıyoruz diyorum yok çıkarmıyorsun. onunla gidecekmişsin okula :)))) montunu giydin, ayakkabını giydin hala kafanda. en son baban hadi ama tamam artık bununla okula gidilmez dedi çekti çıkardı başından. sen tabi okula gidene kadar surat astın arabada. dudaklarında kızgın bir ifade ile öne doğru uzatmışsın. bir gün onları öyle yaptığında kıt diye kıtlicam ama bakalım ne zaman :))))
sana bayılıyorum egem…
canım egem,
bir ay daha büyüdün. yavaş yavaş okula alışıyor gibisin. en azından artık kapıda ağlamıyorsun. akşamları da burnumuzdan getirmiyorsun. hoş bir günün bir gününe uymuyor ama, geneli söylüyorum. sen okula alıştıkça ben mutlu oluyorum.
hafta içi seninle çok görüşemiyoruz. her akşam anca 2 saat. o saatleri de çok iyi değerlendirmeye çalışıyoruz. hafta sonları ise tam gün beraber eğlenmeye çalışıyoruz. bizim gibi çok gezen bir ailenin senin gibi evde oturmayı seven bir oğlunun olması nasıl bir handikaptır onuda çözebilmiş değiliz :)) umarım zamanla bize ayak uydurursun. çünkü seninle gezmeyi çok seviyoruz oğluşum. istiyorum ki bizim gördüğümüz her şeyi gör, bizim deneyimlediğimiz her güzelliği seninle paylaşalım.
tabi dışarı çıkınca ilgi azalıyor ya, büyük ihtimal evde tüm ilgimizi tüm sevgimizi almak istiyorsun.
konuşman büyüdükçe daha da düzeliyor. ve o kadar güzel cümleler kuruyorsun ki, bayılıyorum.
mesela; bunu ister misin egecim diyorum, isterim tabiiibiii kiiii diyorsun. :))
okuldan edindiğin bazı kötü alışkanlıklar var, bağırmaya başladın. sinir oluyorum ama biz telkin ettikçe yapmamaya özen gösteriyorsun. çığlık atıyorsun öyle durduk yerde. sinirlenince de bağırmaya başladın. okuldan önce yoktu bunlar hiç. pamuk gibi uyumlu bir çocukken okuldan sonra gerginleştin. umarım okula alıştıkça doğruyu yanlışı da öğreneceksin. gerginliğini sınıfındaki arkadaşlarından bazılarının yüksek sesle bağırmasına bağlıyorum. sen çok yüksek sesleri sevmezsin. sakin ortamları seviyorsun genelde.
genel olarak böyle kuzucuğum 32.ayının özeti.
seni çok seviyorum egem…