yelken | EGE İLCEBAY

canımın içi yavrumun kutlu doğum ayı geldi çattı. Bu ay da yine bir kaç defa doğum gününü kutladık. Ellerimle sana pastalar börekler hazırladım 🙂 Ama seneye doğumgünü pastanı ben yapar mıyım bilemiyorum :))) o kadar zorladı anlayacağın :)) olsun gönüller bir olsun canımın içi. Beren ve Eymen de sana süpriz yaparak pasta alıp gelmişlerdi. ve her yıl olduğu gibi yine tatilde bu sefer karavanımızda çimengillerle beraber süprizli doğumgünü partisi… bu sene biz karavanımızı da alarak altınoluk’a onların yanına kampa gittik. birlikte harika 2 gün geçirdik. ve baban bu sene doğum günü hediyesi olarak seni aquaparka götürdü. vay vay köpük partisinden de eksik kalmamışsınız 🙂 benim canım fok balığım 🙂 benim mesaide olduğum bir gece baba oğul akşamı yapmıştınız. Karamürsel yelken yarışlarına da katıldın bu ay. Damla ile tatlış bir fotografınız oldu dalgalara bakarken 🙂 yarışın ortasında senin dümenin kırıldı ve yarışamadın. o kadar üzülmüştün ki… çünkü çok motive olarak gitmiştin yarışa. mutlaka kazanacağım diyordun. oluyor işte yavrum böyle şeyler. bunlar da hayatın bir parçası. ben dümeninin kırılmasına değil de seni teselli edemediğime, elimden bir şey gelmemesine çok üzüldüm. ama damla arkadaşın ne yaptı… fotograf çekinirken kupasını sana verdi. ne kadar güzel bir davranış. o da senin üzülmene kıyamadı. umarım hayat boyu hep böyle güzel yürekli insanlarla karşılaşırsın. sen şanslısın bence hep böyle olacak yavrum. yaz dönemine girince yelken kursun hafta içi 3 güne dönmüştü. ve sen bizimle işe geliyordun sabahları, hocan seni buradan alıyordu. çıkışta da metro ile gelmeyi öğrendin işyerimize. bu yaşında yaptıklarına inanamıyorum yavrum. sen nasıl güçlü bir erkeksin böyle.

ve güzel bir temmuz ayı daha geride kaldı. seni çok seviyoruz yavruş.

canım oğlum benim bitanem, 25 nisanda kasık fıtığından ameliyat oldun. günlerdir heyecanlıydın ameliyat için. bir an evvel olmak kurtulmak istiyordun. her şey ayarlandı o gün hastaneye yatış yaptıktan bir kaç saat sonra sana ilaçlı su verdiler… güle oynaya yattığın yatakta bir anda derinlere gittin. çenen düştü, o kadar çok konuştun ki… anne ışık niye dönüyor, anne duvarlar niye böyle vs… bir yandan gülüyorduk bir yandan içim tuhaf oluyordu. yavrum benim… ameliyata giderken asansörün önünde beklerken… bizi almadılar asansöre. kapılar kapanıp sen gidince bütün gözyaşım boşaldı bir anda. anne olmak dik durmak, seni korkutmamak için kaygını ertelemek demek galiba… asansörün kapısında seni bekledik. sessiz geliyordun, kapı açılıp beni görünce saldın sen de kendini ve ağlamaya başladın. acıyor diyordun. yavrum artık nasıl sıktıysan kendini ağlamamak için. canımın içisin yavrum. çok şükür bir kaç saat sonra kendine geldin ve sanki ameliyat olan sen değilmişcesine gülüp eğlendin. sıkıldın eve gitmek istedin çok. koltukta oturup yemek yemek istedin. okulun sana çiçek yollamış. çıkışta verdiler. çok mutlu oldun. 🙂 salıdan hafta sonuna çok çok iyiydin ve kursa gittik, hocanın teknesinde geçti bu hafta sonu. iyi olsan da zorlamaman en iyisiydi. canlarım benim… en sevdiğin cafe ye gittik bir akşam. artık cafelere gitmek istiyorsun. büyüdün demek ki :)) dondurma keyfimiz 🙂 ve bu ay bir de ateş yakmaya heveslendin. amacın ateşte marşmelov pişirmek ama yakarken de baya eğlenmeye başladınız babanla… ben mesaide olunca siz de baba oğul akşamları yaptınız. nisan ayı benim ayım 🙂 doğum günümü kutladık 2 kere : ))) ramazan bayramı tatilini fırsat bilip erdek kapıdağ’a kampa gittik karavanımızla. harika bir gündü, sahilde kahvemizi içtik… ertesi gün yelkenden arkadaşın Damla ve babası ile berenler geldiler günübirlik ziyaretimize… yine ateş yaktık. sevdik biz bu ateş yakma olayını. yeni kanomuzu da ilk kez orada denedik. biz büyükler karavanın yanında sohbet ederken siz çocuklar sahilde göya frizbi oynuyordunuz. ama öyle değilmiş. bir geldiniz ki o soğuk hava da sırılsıklamdınız. denize girmişsiniz neredeyse… karavanımızla yine harika bir kamp oldu. birlikte çok eğlendik. 🙂