Egem,
babanla birlikte olalı 6 yıl, evli olalı tam 3 yıl oldu. hayatımın en güzel yıllarını babanla geçirdim. iyi ki onunla evlenmişim diyorum şimdi. senin için de benim için de en doğru insan baban oğlum…
neden böyle dediğimi bu videoyu izleyince anlayacaksın zaten…
iyi ki o var, iyi ki sen varsın…
nice yıllarımıza…
canım oğlum,
sayende anneyim artık ben. bilemiyorum nasıl bir anne oldum sana. elimden geldiğince iyi bakmaya çalışıyorum bebeğim sana. bazen o kadar yorucu oluyor ki annelik, ama sonra senin bir gülüşün tüm yorgunluğumu silip süpürüyor. zaten o gülüşün var ya dünyalara bedel.
bundan sonra ömrümün sonuna kadar senin annen olacağımı bilmek öyle güzel ki bebeğim. seni çok seviyorum…
sen benim dünyam oldun yavrucum. iyi ki seni doğurmuşum. iyi ki sen bizim bebeğimiz oldun. ne kadar güzel ki anneyim artık ben 🙂
seni çok ama çok seviyorum oğlum, egem…
egecim, son günlerde neler yapmışız bir not düşelim de buraya unutmayalım sonra 🙂
sondan geriye doğru gidelim. geçen gün seni dr. serpil yılmaz ablana götürdük. gelişimin baya iyimiş. hatta 8,5 aylık bebek gibiymişsin. boyunu kilonu öğrendik sonunda.
boy: 68,2 cm kilo: 8.810 kg baş çevresi: 45 cm
kocaman adam oldun ya, adamın dibisin egem :))) deden sana adamın dibi diyor 🙂 birde cuma günü işten dönünce seni almaya gidiyorum, evimize giderken deden; yine gel ege ! diyor. çok gülüyorum 🙂
dün ilk defa senin için özel olarak internetten aldığım brokolili ve ıspanaklı makarna yedin. kendi kendine yedin hemde. yavrum benim, seni böyle görmek çok hoşuma gidiyor. küçük bir avuç makarnayı 45 dk da yedin ama olsun, ben beklerim oğlum yeter ki sen ye 🙂
geçen pazar günü annanenden dönerken arabada uyuyunca dedik 1-2 saat arabada beklemeyelim bari kurşunluya gidelim. kurşunluya vardığımızda uyandın ve ilk defa deniz görmüş oldun.
büyüdün de market arabalarına da oturur oldun oğlum benim 🙂 çok komik oldu, çok da güzel :))
c.tesi günü bir heykel turu attık ailece. uzun uzun yürüdük. sonra emirhan’a girdik soluklandık biraz.
en sevdiğimiz mekanlardan birindeyiz yine bu fotografta. rıhtım pastanesinde pasta keyfi :))
seninle yapmayı en sevdiğimiz şeylerden biri de seni uyutmak. kucağımızda öyle tatlı uyuyorsun ki egecim, böyle yumulup o geriye düşen başının altından görünen boynunu, öpmek öpmek öpmek istiyorum 🙂
ve ilk defa da yemek yemek için girdiğimiz bir restoranda bebek koltuğuna oturdun. biz yemek yerken çok istediğin için eline küçük bir parça pide verdim. evirdin çevirdin yedin felan. sonra hooooop bir kustun yerlere :)))
işte böyle oğlum. son günlerimiz böyle geçti…
daha nice güzel günlere…
seni çok seviyoruz oğluşum. 🙂
6 aylık mı oldum ben? bakışını yerim senin 🙂 var ya içimin yağları eriyor sana bakarken egecim. bayılıyorum sana oğluşum benim. evet yine takıp takıştırdık sana. ama çok tatlı olmamış mısın? 😀 benim minik pilot oğlum.
bu ay artık tam bir öğün çorba püresi yiyorsun. sonrasında süt veriyorum sana ama içmiyorsun. sanırım o çorba sana yetiyor. çorbalarına kıyma da koymaya başladım. mevsim meyvelerinden yiyorsun. akşamları sütlü tahıllı meyveli muhallebi de veriyorum. afiyetle onuda götürüyorsun 🙂 allaha şükür hala biraz da olsa sütüm geliyor. ona ek devam sütü de içiyorsun.
bu ay,
boyun: 65cm kilon: 7960 kg. baş çevren:43,5 cm.
bu kilo bir hafta önce ölçüldü ve herhalde 8 kg olmuşsundur. gece seni uyuturken kolum yoruluyor valla. ama kollarımda uyuman öyle güzel ki… baban da aynı şeyi söylüyor hep. başını kolumuza yaslıyorsun, önce biraz hık mık deyip bir süre sonra nefesin derinleşince bırakıyoruz seni yatağına. bazen bırakır bırakmaz uyanıyorsun haydiiii dön başa bi daha alıyoruz kucağımıza vs… ama olsun be oğlum. bu günler de geçecek ve her zaman üzülerek söylediğim gibi mazide kalacak ve belkide çoğu ayrıntıyı unutacağız. bu bloğu zaten biraz da o yüzden yazıyoruz. unutmamak için. seni çok seviyoruz egemiz.
seninle çok mutluyuz oğlum. iyiki doğmuşsun iyiki bizimlesin egecim. iyiki bizim oğlumuzsun. harika bir bebeksin sen. yarım yaşın kutlu olsun 😉
Yanımda içime doya doya çektiğim mis gibi kokunla uyuyorsun. Nihayet…
18 Temmuz sabahına doğru bir ağrı ile uyandım egecim. Saat gece 3 civarıydı. Kanamam başlamış sense, sana kavuşacağımız sabah saat 9u bekleyememiştin. Apar topar hastanemize gittik. Doktorumuz ve ekibi hazırdı bile. Ne olduğunu anlamadan beni doğum için hazırladılar. Baban ve ananen eşliğinde doğumhaneye indik. Onları ameliyathanenin kapısının ardında bıraktıktan sonra gerçekle başbaşa kaldım. İşte 9 aydır beklediğim an. Seni deli gibi merak ettiğim 9 ay… Bitmişti ve seni görmeye dakikalar kalmıştı oğlum. Korkuyla karışık merak ve sona gelmiş olmanın rahatlamasını hissediyordum.
Epiduaral takıldı, korktum çok. Masaya yatırıldım, telaşlandım. Deli gibi titriyordum. Beni konuşturuyorlardı. Doktorum Nevin hanım senin göbek adını koydu o esnada. O saatte gelmeye kalktığın için anestezi uzmanı doktorumuzun adını koydu sana. Olcay… Göbek adın Olcay oldu egecim.
Saat 04:20 olduğunda daha başlamadıklarını düşünürken senin sesini duydum oğlum. İnce tiz bir bebek sesi. Bebeğimin sesi… Seni giydirirlerken izledim. Sonra hemen yanıma getirdiler seni. Yanağıma dayadılar. Öyle güzel bir duyguydu ki… 9 aylık hasret bitmişti. Sonunda yüzünü görebilmiştim sağsalim. Allahıma şükrettim oğlum, seni bize sağsalim kavuşturduğu için.
Dikişlerim bittikten sonra beni de yukarı odaya çıkardılar. Herkes beni bekliyordu. Baban, ananen, babaannen, deden…
Ben ameliyathanedeyken onlar bebek odasında seni doya doya izlemişler. Baban beni gördüğünde gözyaşları ile çok güzel bir bebek çok güzel bir bebeğimiz var diye bana sarıldı. İlk kez ağladığını gördüm babanın egecim. O anı da hiç unutmayacağım oğlum.
Sonra seni yanımıza getirdiler. İlk emzirme deneyimim fena değildi. Çok uzun yoldan çok aç gelmiş gibi yapıştın memeye. Herşey güzel, herşey yolundaydı.
Artık anne ve babaydık…
.
Artık dünyalar tatlısı bir oğlumuz vardı. Adıyla büyüsündü, bahtı güzel olsundu, uyusunda büyüsündü…
Oğlum, Ege’m, bu yazıyı yazarken 1hafta 1günlük oldun. Bir haftadır sana öyle bir alıştık ki, uyandığımda burnumda tüttüğünü hissediyorum. Sen odanda uyurken biz salonda seni özlüyoruz oğlum.
Minicik ellerin, minicik ayakların, minicik yüzün… Miniminnacık bir bebeksin. Oğlumuzsun… Mis gibi kokuyorsun, koklamaya doyulmuyorsun.
Son bir haftadır geceleri uyumuyorum hiç. Gündüzleri kısa kısa kestirmeler… Devamlı bir süt, alt açma, gaz, uyutma döngüsü içinde hiç şikayetçi değiliz. Sana bakınca gerçekten uykusuzluğun bir önemi kalmıyor. Tek amacımız sağlıkla büyümen.
İlk muayeneni yaptırdığımız gün 24 Temmuz’da göbeğin de düştü. Şimdi düşen göbeğini ne yapacağımızı düşünüyoruz. Seni görmeye Ankara’dan gelen Esin teyzen göbeğini ODTÜ ye gömmeyi teklif etti. Bakalım, belkide öyle yaparız 🙂
İlk banyonu da yaptırdık bu arada. Babanla ben bunu da başarmanın sevincini yaşıyoruz 🙂 tek başımıza öğreniyoruz herşeyi birtanem. Özelikle babanın cesaretine hayranım, doğduğun günden beridir hiç çekinmeden, korkmadan altını temizliyor. Gazını çıkartıyor. Hiç korkmadan seni elinde evirip çeviriyor. Her babayiğidin harcı değildir bak söyliyeyim sana oğlum :)) sevgilim sana mükemmel bir baba oldu.
Evdeki, senin gelişinin haricinde en büyük değişiklik de ice’ın bu evden ayrılması oldu 🙁 evimizin kedi karakteri ice, agresif bir kedi. Çocuklara karşı pek töleranslı olmadığından sen geldikten sonra çok tedirgin olduk oğlum. 10 senelik beraberliğimizde ondan ayrılmayı hiç ama hiç düşünmemiştim bile. Fakat sözkonusu sen olunca insan yapamam dediği herşeyi yapabiliyormuş öğrendim. Çok uzağa değil sadece ananene bıraktık ice’ı. Oraya gittiğimizde görebileceğiz.
On günlük hikayenden kısa kısa şeyler paylaştım oğlum. Önümüzde daha seninle paylaşacağımız uzuuuun yıllarımız olur inşallah.
Ege’m, canım oğlum… Seninle o kadar mutluyuz ki… Evimizin küçük adamı, neşesi oldun. Birtanemiz, ışık parçamız. Bahtın güzel olur inşallah, pırıl pırıl bir hayatın olur inşallah oğlum benim.
Dünyamıza hoşgeldin egecim..
egemiz oğlumuz,
gelişine az kaldı. 32.haftadayız. doktorumuz seni bir iki hafta erken alabileceğini söyledi. yani en yakın 6 hafta sonra bizimlesin oğlum. bugün doktorun 2,050 kg olduğunu söyledi. kocaman oldun artık 🙂 sen mi ben mi acaba tabi 😉
yukarıdaki fotografı dün botanik parkta çekindik. sen karnımdayken baban bol bol fotograflarımızı çekiyor. hepsi hatıra…
karnımda baya hareket ediyorsun. çok mutlu oluyorum seni hissettikçe. konuşuyorum seninle. bir duruyorsun sanki ben konuşunca. bazen videoya çekiyorum hareketlerini 🙂
günler su gibi akıp geçiyor. 37.haftaya kadar çalışabilir raporumu da aldım bugün. gelişini iple çekiyorum.
son zamanlarda böyle fotograflarını çekiyorum senin. burada da beraber havuzdaki balıklara bakıyoruz :)) bende şimdiden başladım senin fotograflarını çekmeye :)))
şimdilik bu kadar oğluşum. tekrar görüşmek üzere.
seni çok seviyoruz 🙂
Egecim, oğlum,
artık son 10 haftaya girdik. aramıza katılmana 10 hafta kaldı oğluşum. havaların da güzelleşmesi ile biz de vaktimizi açık havalarda oturarak, parklarda dolaşarak geçiriyoruz. gelişini bekliyoruz egecim.
baban ikimizin güzel güzel fotograflarını çekiyor. ah bir doğsan bak ne güzel fotografların video kayıtların olacak. şimdiden hazırlık yapıyoruz senin fotograflarını çekmek için 🙂
odan hemen hemen bitti, ufak tefek alışverişlerin kaldı bebeğim. onları da hallettik mi hazırız sana demektir 🙂
karnımda o kadar çok hareket ediyorsun ki nasıl bir çocuk olacaksın merak ediyorum doğrusu 🙂 ama o kadar güzel bir duygu ki senin hareketlerini izlemek. baban da ben de sen hareketlenmeye başladığından beri seni daha çok hissediyor ve sana daha çok bağlanıyoruz oğluşum.
bazen korkutmuyor değilsin beni. hani filmlerde görürüz kadının içinde yaratıklar felan vardır, işte öyle tuhaf hissediyorum bazen. içimde bir insan yavrusu var. hareket ediyor, içim bir tuhaf oluyor :))
bol bol kitap okuyorum senin gelişimin için. böyle okumak kolay tabi önemli olan sen doğunca hayata geçirebilmek ama yinede bilgilenmek önemli diye düşünüyorum.
şimdilik bu kadar yavrucum. gelişmeler oldukça yine yazarım.
baban da ben de seni çok seviyoruz 🙂
egecim,
odanda son durum bu. artık hemen hemen sona yaklaşıyoruz. gardrobunu da kurduk, minik eşyalarını da dizdik içine. öyle sevimli oldu ki odan umarım sende çok beğenirsin. içinde bol bol hayal kurarsın 🙂
senin rahatın için elimizden geleni yapmaya, herşeyini düşünmeye çalışıyoruz babanla yavrum.
görüşürüz yineee, bol bol tepin olur mu egecim, çok mutlu oluyoruz biz seni hissettikçe 🙂
Egem, oğluşum,
bugün benim doğumgünüm. ne mutlu ki bu seneki doğumgünümde karnımda sen varsın. 3 ay sonra allahın izniyle kavuşacağız birbirimize 🙂 bu sene benim iki doğumgünüm olacak. bugün ilki ikincisi ise senin gelişin. emin ol ki o gün çok daha mutlu olacağım 🙂 benim en büyük hediyem sensin…
seni çok seviyoruz egemiz 🙂
Oğlum Egem,
bugün sana hamileliğimin 20. haftasındayım. yolu yarıladık artık. bir bu kadar daha geçince sana kavuşacağız inşallah. babanla akşam seni detaylı inceleyen ulturason için gittik hastanemize. herşeyine bakıldı bügün. tüm vücudunun ölçümleri yapıldı. bu sayede biz de seni uzun uzun seyretme olanağı bulduk.
bir ay çok uzun geliyor. seni görmeyi özlüyorum. bu akşam da doktora hiç bitmesin dedikçe sağolsun uzattıkça uzattı 🙂 hatta araya başka müşterisini bile aldı. sonra yine girdik seni görmek için :)) ne yapayım, bu o kadar güzel bir duygu ki…
kalp atışlarını duymak, minik kalbini görmek, ellerini açman parmaklarını saymak, minik kulağını görmek, ayaklarını uzatışını kıvırmanı seyretmek çok güzel bir duygu. pipinide gördük artık kesin emin olduk 😉 allahıma çok şükür ki herşeyin normal. gayet sağlıklı. inşallah sonuna kadar da böyle gider de seni sağ salim kucağımıza alırız oğluşcum.
baban yine kameraya çekti seni, bu sefer doktorumuzda hem fotograflarını hem hareketlerini kaydetti. bol bol fotografın var bizde daha doğmadan. minik burnun aynı bana benziyor 😛 doktor alnı geniş gibi duruyor deyince babana da benzediğini anladık. sanırım ikimize de benziceksin :)) bakalım göreceğiz.
bu senin 4 boyutlu bir fotografın. bugünden…
bu da benim penguen fotografım yine bugünden…
bu da doktorun verdiği rapor. kayıtlarda kalsın diye ekliyorum.
bu da sana akşam yaptığım uçak 🙂 odanın herşeyini uçaklı yapıyoruz. nevresimin, lamban, duvar stickerların, mobilyanın detayları, babanın sana aldığı mont dahası da gelecek sanırım :)) pilot mu yapacaz seni ne 🙂
artık seni ufak ufak da hissetmeye başladım. öyle güzel bir duygu ki bu anlatılamaz gerçekten. hele seni görmek… eve bir ulturason cihazı mı alsak ya 7/24 seni izlemek için :))
neyse oğlum, bir sonraki yazıda görüşünceye dek içimde rahat rahat tepin. tepin ki bende mutlu olayım :))