oğlum, egem,

artık kahvaltı etmeye de başladın 🙂 uzun zamandır biz sofradayken sen de baya bi hevesleniyordun benim nutellalı ekmeğime, babanın yumurtalı sucuğuna felan 🙂 doktor ablamız artık ufaktan başlayalım dedi ve bu haftasonu ilk kahvaltına başladık. geceden suda bekletip tuzunu aldığım peynir, fındık kadar yumurta sarısı, ıhlamurla ıslattığım bebe bisküvisi ve bir çay kaşığı üzüm pekmezi.

kendim yemiyeceğim şeyi sana hiç yedirmek istemediğimden sana bunların hepsini bulamaç yapmadan yedirmeyi alıştırmak istiyorum oğlum. tek tek tadına var. çünkü yemek yemek de bir keyif, sosyal bir olay. olsun varsın senin yüzün gözün dahil ortalık kirlensin ama sen mutlu ol. küçük ahşap bir kaşığı pekmeze bulayıp eline veriyorum. kendi kendine ağzına sokuyorsun yalıyorsun, kollarından akıyor kimin umrunda… peyniri sevdin, baya yedin. yumurta sarısına bu ne demedin ama biraz kuru geldi sanırım 🙂 olsun onuda yedin arada, zaten fındık kadar 🙂

iştahın bol olsun oğluşum benim 🙂