egem, canım oğlum,

artık 1 yaşında kocaman bir bebeksin 🙂 doğumun dün gibi sanki… kocaman bir yıl geçti aradan. varlığına her gün şükrettim oğlum. çünkü seninle yaşamak o kadar güzel oldu ki…

sana babanla 1. yıl şerefine bir film hazırladık. onu ayrıca ekleyeceğim buraya. bu yazıda senin genel gelişiminle ilgili şeylerden bahsedeceğim.

doktor ablan seni büyümüş ve biraz zayıflamış buldu. ama genel durumun iyi çok şükür.

kilon: 9.620 gr   boyun: 74,5 cm   baş çevren: 46,7 cm

6 tane dişin var.

aptamil süte ek inek sütü de artık vermeliymişiz sana. bayadır iştahın yoktu zaten. onun için de iştah açıcı bir şurup verdi. bakalım nasıl etkileyecek seni.

artık yasaklı bir yiyeceğin yok. herşeyden verebilirsin dedi. yani anlayacağın artık tatsız tuzsuz yemeklere veda ediyoruz :)) haklısın aslında öyle yememekte ama senin iyiliğin için be oğlum…

artık o kadar hareketlisin ki sabit fotograflarını çekmek neredeyse mümkün değil 🙂 şu haline baksana, bir oradasın bir burada 🙂 bir çok fotografın da flu :))

çok çalışman lazım çooook :)))

eveeet genel gelişmelerine gelince;

* baş baş yapmayı öğrendin, yemek yerken bile o yağlı ellerinle baş baş yapıyorsun 🙂 tabi saçlar yağ içinde kalıyor :)))

*ben görmedim henüz ama babaannenin dediğine göre telefonu alıp kulağına koyup aloo diyormuşsun, harika… 🙂

* bay bay işaretini öğrendin ama elinin tersiyle bay bay yapıyorsun :)) çok tatlısın yavrucum. bir kaç gün sonra düzelttin, artık çok güzel baybay yapıyorsun 🙂

*evdeki düğmeli yerlerin düğmelerine basmaya başladın o minik parmaklarınla. elektrikleri açıp kapamayı çok seviyorsun. bir açıyorsun sonra dönüp lambaya bakıyorsun sonra kapatıp tekrar lambaya bakıp a-ooaaaa diyorsun :)))

*iki gözünü birden kısıp güya göz kırpıyorsun gülümseyerek 🙂 bayılıyorum bu hareketine.

*koltuk altlarından tuttuğumuzda çok da güzel adım atıp uzun uzun yürüyebiliyorsun canın istediğinde. bazen ne kadar hadi oğlum desem de tek bir adım atmıyorsun :)) bakalım canın ne zaman yürümeyi isteyecek :))

*beni, babanı çok güzel taklit ediyorsun. gözlemlemelerin arttı. bazen bizi izlerken buluyorum seni. seslerimizi taklit ediyorsun.

*hala baba diyemiyorsun 🙂 halbuki internetten okuduğuma göre senin için en kolay sözcük baba ama sen daha kundaktayken annneee diye ağlıyordun. ben kabullenmiştim başta anneyi en son söyleyeceksin diye ama öyle olmadı 🙂

bunların haricinde aslında unuttuğum çok şey vardır. buraya yazarken aklıma gelmiyor. neyse hatırlarsam tekrar yazarım.

benim canım evladım, büyüyorsun. bu minnacık ayaklar da büyüyor. hiç birini unutmak istemiyorum. onun için o kadar çok videonu çekiyoruz ki hardisklerimizde yer kalmadı :))

seni çok seviyoruz 1 yaşındaki bebeğimiz 🙂