merhaba egecim,

seninle haftaiçi bir günümüz nasıl geçiyor yazmak istedim. tarihe bunu da bir not düşelim di mi 🙂 yıllar sonra bu blogu okuduğunda bu aylarının nasıl geçtiği hakkında bir fikrin olur hiç olmazsa.

bu aralar sen hava aydınlanınca uyanan hava kararınca da uyumak isteyen bir bebeksin 🙂 gün bizim için havanın aydınlanması ile senin uyanmanla başlıyor. yaklaşık 6-6,30 arası uyanıyorsun sabahları 🙂 yatağında kendi kendine bişeyler anlatarak oyalanıyorsun. daha ayaklanmadığın için yatarak takılıyorsun anlayacağın. ben tabiki senin ilk hık dediğin anda uyanıyorum. bazen ben çoğunlukla da baban yanına geliyoruz. o ilk karşılaşma yok muuuu 🙂 allahım öyle bir gülümsemen var ki, bizi gördüğüne çok memnun oluyorsun. bitiyorum o haline canım oğlum benim.

kundağını açıyoruz ve o minnacık incecik kolların çıkıyor meydana ve geriniyorsun, ohhhhhh 🙂 pijamaların ve alt bezinin değişmesi ardından ben giyinmiş oluyorum ve seni babandan devralıyorum. saat 7 oluyor. dünyanın en güzel duygusu bir annenin bebeğini emzirmesi. 10-15 dk emziriyorum seni. nasıl mutlu oluyorum nasıl anlatamam. sonrasında bi 5-10 dk.da seni seviyorum, öpüyorum, kokluyorum… ohhh missss… harika bir bebeksin egecim, harikasın…

sonrasında zor bela ayrılmak zorunda kalıyoruz senden canım oğlum. seni babaannene teslim edip işe gidiyoruz. saat 3 gibi ben işten koşa koşa çıkıp yanına geliyorum. yolda hep seni düşünüyorum yüzümde bir gülümseme ile. kapıdan girince içeri, sesimi duyup beni görünce kollarını titretip bir heyecanlanman var ki oğlum, alıp seni deli gibi sarılıyorum sana. minicik, miniminnacık bedenine sarılmak… incecik küçük kollarını boynuma dolamak, boynundan kocaman bir öpücük almak hemde koklaya koklaya…

evimize çıkıyoruz, öğleden sonraki sütünü de veriyorum ve uykun gelene kadar oynuyoruz. bazen seni oyalamak çok zor olabiliyor. bilemiyorum neden, gazın mı oluyor o gün kendini iyi mi hissetmiyorsun yoksa ben mi gerginim bilemiyorum. bazen de gülücükler eksik olmuyor yüzünden. seni oyalamak için yaptığım türlü şaklabanlıklara gülerek cevap veriyorsun. bende mutlu oluyorum 🙂 veee evet sıkıldığına göreee uykun gelmiş. odana gidiyoruz. kucakta pış pış pış az biraz direnip uykuya teslim oluyorsun… tabi en fazla 40 dk. çoğunlukla 30 dk. 🙂

hemen mutfağa koşuyorum, akşam yemeği için bişiler hazırlamaya. öyle böyle derken uyanıyorsun. uyandığında hava biraz karardığı için huzursuz oluyorsun genelde. kucakta dolaştırıyorum seni evin içinde deli danalar gibi dönüyoruz :)) sonraaa kapı açılıyor be baba geliyooo… baba geldi neşe geldiiiiiii diyoruz :))

nöbeti baban devralıyor. ben mutfağa babanla sen de bir orada bir burada… derken saat 18-18:30 gibi yatmadan tekrar emziriyorum ve baban uyutuyor seni. yaklaşık 20:30 a kadar ara ara uyanıyorsun pış pışlıyoruz ve sonra gece ara ara uyanıyorsun, süt saatinse ben kalkıyorum emzirip uyutuyorum seni. yoksa baban kalkıp uyutuyor.

ve sonra al baştan bir güne daha başlıyoruz 🙂