seni var ya yerim çocuk :))
almış eline tornavidayı babayı taklit ediyorsun.
baban da hiç bozuntuya vermemiş hani, işin vahameti ile sana öğretiyor işi 😀
ve işte tekbaşına hallederim ben bunu deyip alıyorsun sazı eline 😀
tatlı oğlum benim. daha babanla neler neler yapacaksınız bakalım ilerde. babandan, bildiği herşeyi öğrenirsen ilerde sırtın hiç yere gelmez egem benim. çünkü baban çok becerikli bir adam bir çok konuda. yani yaşadın, yaşadık 😀
seni çok seviyoruz oğlum…
canım egem,
bugün ilk istanbul gezini yaptın 🙂 seni istanbula götürmeyi çok istiyorduk. biz de gitmeyeli baya olmuştu ve çok özlemiştik istanbul havasını 🙂
şerife teyzen ve ismail amcanla birlikte gittik.
feribotta pek yerinde durduğun söylenemez. yere indin ve parmağımdan tutarak feribot boyunca yürüdük 🙂 ilk yürüyüşünden sonra ilk defa bu kadar uzun yürüdün. yolculara şirinlikler, bir yolcu teyzeden simit istemeler, el sallamalar… daha bi ton sevimlilik halleri ile geçti yolculuk…
yerebatan sarnıcına gittik beraber. baban çekim yaparken ben de seni gezdirdim.
kendi kendimize selfie bile çektik 🙂 azı dişlerini çıkarıyorsun bu aralar. onun için arada dişlerin acıyor galiba ve huzursuzlanıyorsun. o zamanlarda seni tek başıma oyalamam biraz zor oluyor açıkçası.
eminönü, yeni cami önündeyiz… uykudan yeni kalktın. ezan sesine uyandığın için uykunu da tam alamadın 🙂 yüzünden de belli oluyor 😀
ortaköyde gezdik, kumpir yedik, sen bir kaç köpecik sevdin, salıncakta sallandın…
ve istiklalde bir ege! senin o el sallamanı yerim çocuk 🙂
sanırım senin yanında pasta siparişi vermem bir hataydı :)) ama arada ufak kaçamaklar olur di mi… (ikimiz için de diyorum 😉 )
çikolatalı ege, en sevdiğim!!!! :))
bir istanbul masalının daha sonuna geldik.
bir başka istanbul macerasında görüşmek ümidi ile 😉
seni çok seviyorum oğlum…
canım egem,
bugün annanende ilk defa yürümeye başladın 🙂 çok duygulandım oğlum… bi kaç zamandır ayakta durabiliyordun ama adım atmaya cesaretin yoktu sanırım. akşam annanene gittik, çok mutluydun. ordan oraya emekleyip duruyordun. sonra bi cesaret geldi sana. kalktın ve bir annanene, bir bana, bir babana yürüdün durdun…
yavru kuşum benim, çok mutluyum… koştuğun günleri de göreceğiz inşallah 🙂
oğlum, egem,
bugün hava güzeldi ve biraz hava alalım dedik yine botanik parka gittik. uzun bir yürüyüş ve ardından yayıldık çimlere… evet görüldüğü gibi bağcıklarıma taktın ve çok hoşuna gitti sanırım 😀 ben bağladım sen çözdün, ben bağladım sen çözdün 😀
hiç vazgeçmiyorsun di mi 😀
sonra biraz salıncak sefası yaptın… kaydıraktan kaydın 🙂
seninle zaman öyle güzel geçiyor ki benim her yanı minik oğlum… ellere bak yaaaa…. canımsın sen canım… annesinin bitanesi…
sonra annaneni de alıp beğendik’e gittik.
ve beğendik çocuk kulübü saatin 😀
seni çok seviyorum bitanem…
benim pırlantam,
bundan güzel bir an yok… bundan daha rahat bir yer… bu kokudan daha güzeli yok…
iyi ki varsın oğlum…
seni çok ama çok seviyorum.
sen nasıl tatlı bişeysin yaaaaaaa 🙂 valla bi gün tutamicam kendimi KIT diye kıtlicam seni 🙂
geçen günkü hallerimiz de burada kalsın anı olarak 🙂
canımın içi oğlum 🙂
canımın içi,
2.kurban bayramını yaşadın bu sene… daha nicelerine inşallah hep beraber…
gezmelere giderken arabada uyuyakaldın. senin uykun bizim için herşeyden önemli olduğundan sen uyu diye gideceğimiz yeri es geçip dümdüz devam edince dudaklı köyüne gidiverdik bir anda 😀 ne zaman ki arabayı stop ettik uyandın.
hazır gelmişken bari buranın tadını çıkaralım biraz fotograf da çekelim dedik. ne iyi oldu…
sonra aile ziyaretlerine başladık… babanın filiz teyzesinde kuzenlerle bir aradaydık gördüğün gibi. hepiniz bir olup teyzenin evini talan ettiniz :))
güzel bir gündü… siz mutlu oldukça biz de mutlu oluyoruz bitanem… ne güzel akranın bir ton arkadaş ve akraban oldu. inşallah büyüdüğünüzde de samimiyeti ilerletip kardeş gibi olursunuz.
canım oğlum, baban da ben de seni çok seviyoruz. nice güzel mutlu günlerimiz olsun…
🙂
canımın içi bebeğim, egem,
14 ay geride kaldı. bir ayı geçtim, gelişiminde 1 hafta bile fark edebiliyor bazen. seninle diyaloğumuz arttıkça daha da bir bütünleşiyoruz. hele o espri anlayışın yok mu… beni benden alıyor. gülüşüne bayılıyoruz zaten. nasıl güzel bir gülüşün var bebeğim bir bilsen…
bakışların, gülüşün, duruşun o kadar kendine has ki… bazı bebekler var böyle durduk yere neşelenip kendi kendilerine coşuyorlar. sen öyle değilsin. bizimle birlikte olmayı ve bizimle eğlenmeyi çok seviyorsun. bizimle coşup, esprilerimize karşılık veriyorsun.
bu ay bir azı dişin çıktı ve patlamaya yüz tutmuş sağ alt kesicilerin yanında bir dişin daha çıkacak, bekliyoruz. tabi artık iştahının kesilmesinden anlıyorum diş acının olduğunu. yemek yemeyi iyice azaltıp süte dayanıyorsun yavrum benim. kim bilir nasıl acıyor canın. ve geceleri daha sık ağlayarak uyanıyorsun bitanem. yanında olmaya seni rahatlatmaya çalışıyorum. geceleri sanki daha çok beni görmek istiyorsun yanında. bu yüzden sabaha kadar ben geliyorum uyandıkça yanına. ama şu diş acın olduğunda ne yapacağını, nasıl rahatlayacağını bilemiyorsun ve o zaman baban da uyanmak durumunda kalıyor. inan hiç mühim değil bebeğim uykumuz. sen iyi ol, sen kendini huzurlu hisset, iyi ve mutlu hisset yeter bize…
doktor kontrolümüz olmadığı için boyun ve kilonla ilgili bir bilgimiz yok. ama artık babanın da beli ağrıdığına göre kilonda artış var 🙂
hala yürümeye karar vermedin. ayakta düz duruyorsun, sıralıyorsun ama emeklemek daha kolay geliyor sanırım. yine tabi temkinli yapına veriyoruz ve nasıl istersen öyle olsun diyoruz 🙂 aslında yürüsen dışarıda sen de biz de daha rahat edeceğiz, çünkü dışarda dolaşmak istiyorsun ve kucakta bu çok zor oluyor. her yerde de seni emeklemen için yere bırakamıyoruz.
söylediğin kelimelere gelirsek; ihtiyaç duyduğun her an ”anne!” diyorsun 🙂 kahve dedin bi kaç kez, indir dedin kucaktan inmek için. saçımdaki tokaya ” kokaaiii” diyorsun 🙂 emziğine ”memmyyy” diyorsun. yemek yemek istediğinde ağzını şapırdatıp bazen ”mamy” diyorsun bazen de dudaklarını değişik şekle sokarak ”pak pak” gibi bi ses çıkarıyorsun. ne yaptık ne ettiysek baba dedirtemedik sana. ama çok enteresan babana ”daddy” diyorsun. zaten bi ingilizlere benzer yanın var bide daddy, mamy felan deyince gülüyoruz baya :))
bu ay gezmelerimiz yine boldu. evde durmuyoruz ki hiç. senin canın sıkılmasın diye…
botanik park çok güzel oluyor senin için de.
hem güzel fotograflar çekiyoruz hem de sen gönlünce emekliyorsun…
nazım emre güleç arkadaşın ve ailesi geldi geçtiğimiz haftalarda bize.
çok güzel anlaştınız nazım emre ile. ikiniz de koşar adım emekliyorsunuz, evin içinde salondan mutfağa, mutfaktan salona nasıl emeklediniz anlatamam. bide mutfakta elbirliği yapıp abuc cubur kilerini boşaltıp durdunuz 🙂
8 ay önce biz onlara gittiğimizde çekilen fotograf ile bugünkünü birleştirince ne kadar da büyümüşsünüz… babalar ve oğulları 🙂
şu halini de buraya not etmeden edemicem. yumurta delisi oldun bu aralar. tabi yemek için değil böyle oynamak için. birbirine tokuşturuyorsun sonra kırılanın kabuğunu yiyorsun, içini de gördüğün gibi unufak edip atıyorsun 🙂 kendi yumurtan bitince bizimkileri de isteyip aynı şeyi yapıyorsun…
babanın arkadaşı ersel amcanlara gittik bi haftasonu da… yiğit arkadaşın senden bir yaş büyük ama zamanla onunla da anlaştınız…
bu kare de annanenden. ne zaman annanenin evine gitsek mekanın burası. konsolun üzerine çıkıp oraları karıştırmayı çok seviyorsun.
benim canım oğlum, 14 ayın da geride kaldı böylece… büyü ama çok çabuk olmasın olur mu… o minik eller ayaklar hep bende kalsa keşke… herşeyini çok seviyorum senin, her bir yerini…
benim canım oğlum…
seni çok seviyorum.
canımın içi, yavrum egem,
2 gün önce cumartesi günü pek keyfin yoktu. huyun değişmişti sanki. bir tuhaflık var bu bebede dedik babanla. çünkü gerçekten bu sen değildin. bi derdi var ama dedik hadi hayırlısı…
bu akşam iş dönüşü kucağımda seninle oynarken ağzını bir açtın ki sağ alt ilk azı dişin patlamış gördüm:)) hayırlı uğurlu olsun cancağızım oğlum benim. sen zaten bir derdin olmasa öyle yapmazdın. ah oğlum be şu dişler tamamlanana kadar neler çekeceksin daha… allah çektirmesin. ağrısız sızısız inci gibi dişlerin olsun bitanem…
seni çok seviyorum 🙂
kuzum, oğluşum,
dün gece 1,30 gibi uyandığında ateşler içinde yanıyordun… yavrum benim sabahı zor ettik… ılık duşlar, üzerini soyduk felan ama yok inmedi. sabah doktorunu aradık ama kendisi de tatilde olduğundan aldık seni acile gittik. oradan başka bir dr. ablaya yönlendirdiler bizi.
o kan tahlili anını hiç hatırlamak istemiyorum. yavrucum, o minik parmağından 2 tüp kan alana kadar sanki benim tüm vücudumdaki kanı boşalttılar. nasıl ağladın, belli ki canın çok yandı… kıyamam ben sana ya evladım canımın içi…
o kadar halsizdin ki emekleyemiyordun bile 🙁
sen hiç hasta olma olur mu… ben çok üzülüyorum…