canım egem,

dünya büyük bir salgının pençesinde can çekişiyor. sanki bir korku filminin içinde gibiyiz. dışarı çıkamıyoruz, işe gidemiyoruz, sen okula gidemiyorsun. hayat durdu. bu corona virüsü nedeni ile dünya da binlerce insan öldü. ve hala ölmeye devam ediyor. sanırım doğa bizden öcünü alıyor.

dışarı çıkarken böyle eldiven ve maske kullanıyoruz. ellerimizi bol bol yıkıyoruz. mümkün olduğunca dışarı hiç çıkmıyoruz. markete gittiğim zamansa kendimi çok kötü hissediyorum. herkes maskeli herkes eldivenli ve herkes tedirgin. 

13 marttan beri 1 aydır senin de okulun kapalı ve evdesin. biz de bazen işe gidip çalışıyor bazen evden çalışıyoruz. çoğunlukla senin yanındayız. aslına bakarsan uzun zamandır hiç bu kadar fazla birlikte olmamıştık. tüm günümüz oyunla etkinliklerle geçiyor. senin o hesap yapan parmaklarını yerim. bazen öğretmen ve arkadaşlarınızla böyle telefonda görüntülü konuşuyorsunuz. hasret gideriyorsunuz. okulu çok özlediğini söylüyorsun. arkadaşlarını özledin çok.

 seninle sık sık hamur işleri yapıyoruz. evde oldukça yiyip içiyoruz. ne olacak halimiz belli değil. dışarı çıkıp yürüyüş de yapamıyoruz ki…