egem, yıllar önce koray abin gren cafenin inşaatını yaparken yardıma gittiğimde, bir gün buraya oğlunla geleceksin deseydi inanmazdım. Seninle herşeyin olduğu gibi sevdiğim bir mekanda olmak da çok güzeldi.
Zeynep ve şerife teyzelerinle buluştuk bugün. Açıkçası senin orada nasıl duracağını bilemiyordum. Sıkılıp ağlayabilirdin. Ama sanırım benim oradaki huzurlu ruhum seni de etkiledi. Zeynep teyzenin kucağından inmedin. Hatta bir güzel de uyku çektin kucağında 🙂
Havalar biraz daha düzelsin bak sık sık gideriz artık grene.
Son gorüşmenizde zeynep teyzene ağlamalarınla kabus yaşatmıştın ya sanırım bugün bu sakin halin özrün oldu 😉
Seni çok seviyorum benim uyumlu oğlum…
