benim dünya tatlısı oğlum egem,

25. ay da geldi geçti. bu ay çok yoğun geçtiği için biraz geç yazıyorum bu yazıyı. gelişim ayrıntıların tabi doğal olarak birbirine karıştı. her ay bir kaç yeni şey fark ediyoruz sende ama bu ay hangisi ne zamandı unuttum açıkçası 🙁

şunu söyleyebilirim ki bu ay fark ettik ki yüzmeye hazırsın. tatilde bunu çok net olarak gördüm. geleceğin yüzücüsü yetişiyor galiba. seneye yaza doğru seni kursa yollamayı, tatile hazırlamayı planlıyoruz bakalım 🙂

bir daha bu kadar geç yazmamaya söz veriyorum egem. çünkü yazmayınca ayrıntıları unutuyormuş insan. şu an bir ton şeyi unutmuşum. bir tek wc alışkanlığı edinmene yardımcı olmaya başladık bu ay. bunu da buraya kayıt olarak yazayım. inşallah bu işin de üstesinden çok sürmeden gelirsin oğlum.

seni çok seviyorum egem…

benim canım egem,

2 yaşına 1 ay kaldı yavruşum. büyüyorsun ve bazen seninle yeterince vakit geçiremediğimizi düşünüyorum. akşamları bir kaç saat bana yetmiyor. neyse ki geceleri de beraber yattığımız için az da olsa sana doyuyorum. sabah seninle gözümü açmak o kadar güzel ki…

her geçen gün yeni yeni şeyler öğreniyorsun. algıların o kadar açık ki, küçük daha bişey anlamıyor demek senin algılarına hakaret gibi. her şeyi anlıyor ve olayın aslında çok içinde olduğunu daha sonraki muhabbetlerimizde senin verdiğin ayrıntılarla anlıyoruz. ve inan ağzımız açık kalıyor. vay be diyoruz, bizim fark edemediğimiz şeyleri hafızanda tutuyorsun.

inanılmaz derece de sevimli olmaya başladın. zaten hep öyleydin de son zamanlarda sanırım tipin daha bir oturur oldu. genel halin bu yukarıdaki fotograflar gibi. pek gülümser durumun yok yani 🙂 ama güldüğünde gözlerinin içi gülüyor.

maşallah pek inatçı bir yapın yok şu anlık. ikna oluyor ve bazen de çabuk unutuveriyorsun. çok şükür ki sakin bir yapın var.

elin hiç boş kalmasın istiyorsun. hep bişeyler yiyorsun. ama yemek söz konusu olunca bizimle birlikte iken pek değil neredeyse hiç yemek yemiyorsun. çok üzülmüyorum çünkü en azından hafta içi babaannende yiyormuşsun 🙂 çileği çok seviyorsun. seninle çilek oyunumuz var. seni tezgaha, musluğun yanına oturtuyorum, bir kaba su dolduruyorum. sen çilekleri tek tek suya atıyorsun ben çöplerini ayıklayıp yıkıyorum. sonra da bir güzel miğdeye indiriyorsun çilekleri. bazen seni sokaktan eve sokmak için bu oyunla kandırıyorum itiraf ediyorum :)))

baban gibi şeftaliye bayılıyorsun. aslında bir çok meyveyi severek yiyorsun da dut sevmiyorsun. yine itiraf ediyorum ki duta bayılıyor ve senin sevmediğin için ve hepsi bana kaldığı için seviniyorum. baban da sevmiyor ooooh ne güzel. 😛

bazı günler işten eve geldiğimizde seni bariz bir şekilde büyümüş görüyoruz. bir farklı geliyorsun gözümüze…

dilin tam çözülmedi. söylediklerimizi tekrar ederken o kadar şirin oluyorsun ki…

stickerlarla oynamaya başladık seninle bu ay ilk defa. sevdin. resim defterine yapıştırıyorsun. o kadar komik bir çocuksun ki, gülen surat stickerı alıp burnuna yapıştırdın. deli gibi güldük. sonra çıkarıp benim burnuma yapıştırdın. bu oyunu keşfettiğimizden beri arada yapıyoruz ve çok gülüyoruz :)))

sana bu yaz ördek almayı planlarken babaannenler civciv almışlar. açıkçası çok ilgilenmedin onlarla. bazen onları suluyor bazense sularını küreğinle alıp çimleri suluyorsun :)))

çekirdek yiyen kovboyum benim 😀

benim canım egem, seni o minik ellerini ayaklarını çok seviyorum 😀