canımın içi yavrum, bu ayki anılarına başlıyoruz 🙂 seninle birlikte sinop gezisi yaptık. birlikte gittiğimiz bir otobüs dolusu insan sana hayran kaldı yine. onca yolu gıkın çıkmadan şımarmadan mızıklanmadan gittin geldin.
otobüsümüz her mola verdiğinde arkadaşlarımız sana bir şeyler alıp durdu. çikolatanın şekerin dibine vurdun diim.
büyük bir insan gibi bize ayak uydurup bizi yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim sana oğlum 🙂
senin anne diyen dillerine kurban olurum. okuldaki anneler günü etkinliğinde yine gösteriye çıkmadın geçen seneki gibi. koşarak kucağıma geldin ağladın ağladın ağladın… :,(
olsun benim canım oğlum, hiç bir şeyi yapmak zorunda değilsin. ben seni her halinle seviyorum. ve bir ömür seveceğim…
23 nisan gösterisinde de ağladın.yüksek sesin seni etkilediğini söylüyorsun. ben bu gösterilere çıkmanı istemiyorum aslında. bu kadar strese girmene hiç gerek yok. ama baban sosyalleşmen için faydalı olabileceğini düşünüyor. senin için en iyisi hangisi bazen çelişkide kalıyoruz biz de…
babanın kuzeni gürkan abin askere gideceği için bir aile pikniği organize edildi.
29 nisan çakılın doğum günüydü. ona senin en sevdiğin pastadan yaptık. çilekli pasta 😀 süslemesinde sana yardım ettim;)
ve bu ayki okul günlerin….
