canımın içi egem,
uzun zamandır üçümüzün el izlerini almak istiyor ama bir türlü fırsat bulamıyordum. ankarada derin ablan sulu boya resim yapmak deyince aklıma hemen bu fikir geldi. babanla başladık…
üzerine benim elimi boyadık…
sonra senin o minnak tosun ellerini boyadık ki boyarken pek ağladın.
kusura bakma oğlum ama bu sefer ağlamana dayandım. çünkü bu bizim için güzel bir anı olacaktı.
tombiş elli oğlum, şimdi bunu güzel bir çerçeve yaptıracağım ve ömrümün sonuna dek saklayacağım 🙂
vesile olanlar sağolsun 😉 fotografları esin teyzen çekmeyi akıl etti. ne iyi oldu. bunun da bir hikayesi oldu kayıtlarımızda…
canım tontiş elli oğlum seni çok seviyoruz. 🙂