canım oğlum,

geçen hafta gece ateşlendin. sonra ara ara ateşin çıktı düştü derken iştahın kapandı birden. hiç bir şey yemiyor, sütü bırak su bile içmiyordun. nasıl bir ağlamak… içim çok kötü oluyordu seni öyle görmek insanın içini acıtıyordu egem.

sonra bir gece artık dayanamadık. doktor ablan da seminerde olduğu için seni başka bir hastanenin aciline götürdük. doktor ağzını açar açmaz durumu anladı. el ayak ağız hastalığı 🙁

ağzının içi aftlarla doluymuş bebeğim benim. bizim bir tane çıktığında nasıl mahfediyor koskoca insanı. kaldı ki senin ağzının içinde doluymuş 🙁 nolur sana bişey olmasın evladım. kıyamıyorum… o küçücük bedeninle bunlara nasıl katlanıyorsun 🙁

ilaçlar, şuruplar… bir de bu yetmezmiş gibi diş de çıkardığın için acıların 2 ye katlanıyor…

4-5 günde iğleşti çok şükür hastalığın. ona sevinirken burnun tıkandı, nezle oldun. bide geceleri öksürüğün var ki… neyse ki doktor serpil ablan işe başladı da biz de güvendiğimiz ellerde daha rahat ettik. hala çıkmak üzere kabarmış 3 köpek dişin daha var. iştahın desen kuş kadar. inşallah bu günler de geçecek canımın içi oğluşum…

seni çok seviyoruz oğlum.