neeeee!!! 9 aylık mı oldummm!!!

evet canımın içi oğlum ege,

9 ay geçti bitti gitti işte… ve zaman çok çabuk geçiyor bebeğim. sen çok hızlı büyüyorsun. bir ay önce çektiğimiz fotograflarından bile o kadar farklısın ki…

günler hep sana özlemle geçiyor pırlantam. ve galiba senin de öyle… işten döndüğümde arabayı evin önüne park ettiğimde sen pencerede beni seyrediyor oluyorsun. babaannen seni pencereye çıkarıyor ben de sana serenat yapıyorum gülüyorsun… geçen gün beni görür görmez ağlamaya başladın. ama nasıl ağlıyorsun, içim gitti seni öyle görünce. bende ağlamak istedim. serenatı es geçip koşa koşa kapıya geldim. elim kolum dolu olduğu halde aldım seni kucağıma bi sarılıştık ve sustun.

sanırım beni çok özledin o gün. ağlamana üzülürken bir yandan da sevindim oğlum kusura bakma ama… tüm gün işte olduğum için sanki beni yeterince sevemicekmişsin gibi duygulara kapılıyorum. evet komik, kim annesini sevmez ki… ama işte tecrübesiz anneyim ben, bilmiyorum ki… işten dönünce seninle çok güzel gülüşüyoruz. seni yatağa bir atıyorum, sonrası bol yoğurmaca, ısırmaca, öpüşmece, gıdıklamaca ve gülmece 🙂

dr serpil yılmaz ablana gittik 9.ay kontrolün için. çok şükür genel durumun iyi. doktor ablanla da hatıra bir fotografın olsun istedim. biz kendisini çok seviyoruz, sen de seviyorsun ki gülücüklerini eksik etmiyorsun. zaten nerede bi fıstık görsen kaçırmıyorsun ya 😉

boyun: 69.3 cm.   kilon: 9.130 kg   baş çevren: 45,3

genel gelişmelerine bakarsak;

yatağında yana dönmek gibi bir niyetin de yok hiç 🙂 uyandığında emziğini verip seni yan çeviriyorum ve ancak öyle uyuyorsun 🙂

bu ay ilk defa utangaçlık yaptın, bunu daha önce anlattım bloğunda…

seninle avuç içi ile parmak kapmaca oynamaya başladık. baya iyisin bu konuda :))

artık iki minik parmağını kullanarak küçük yemek parçalarını tutup ağzına atabiliyorsun.

kucağımıza gelmek için kollarını açıp beni alın diye sesler çıkarıyorsun. ki ben bu hareketini çok seviyorum. bayıla bayıla seni alıyorum kucağıma. haaa ama başkasına gitmek istediğinde acık kıskanmıyor değilim. (hassas tavuk sendromu anne:) )

bu ay da hala ileri doğru emeklemeye niyetin olmadı 🙂 yüz üstü dönüp geri geri sürünerek ilerliyorsun. bu pozisyonu pek sevdiğin söylenemez. senin bu emeklemeye isteksizliğin asil ruhundan kaynaklanıyor sanırım 😛 yerlerde sürünmeden direk yürürüm diyorsun herhalde :))) paşa babangiller de böyle yapmış bebekken 😛 ama bir yere tutunarak ayakta durmayı seviyorsun.

canım oğlum, 9 ay su gibi akıp geçti. biliyorum ilerde bu günleri çok özleyeceğiz. bir daha bu minik ayaklar hiç bu kadar küçük olmayacak, bu ellerin, bu minik burnun, tazecik tenin, minik bedenini bu kadar küçük halde bulamayacağız. sıkı sımsıkı sarılmak lazım devamlı. doya doya öpmek seni…

seni çok seviyoruz oğlum.

🙂