Etiket arşivi: corona

KONTROLLÜ NORMAL GÜNLER BAŞLADI

 canım egem,

kontrollü olarak dışarı çıkma serbestisi geldi. yine mümkün olduğunca kimsenin olmadığı ortamlara gidiyoruz. deniz, orman vb…  özlediğimiz arkadaşlarımızla görümeye de başladık. aylardır kimse ile görüşemedik korkumuza. nasıl günlerden geçiyorsak…  en çok üzüldüğüm şey ise senin okul hayatının tepetaklak olması. çok iyi bir öğretmene denk gelmene sevinirken bir den bu corona olayının patlakvermesi ile evlere kapanmamız bir oldu. 3 ay eksik eğitim aldınız. evet online derslere devam ettiniz ama yüzyüze gibi olur mu…seninin ilk denizinide yapmış oldun. allahım nasıl seviyorsun suyu… hiç çıkmıyorsun… ellerin ayakların büzüş büzüş oluyor yavru kuşum.

bu ay da böyle geçti canımın içi egem.

CORONA GÜNLERİ NİSAN-MAYIS EV GÜNLERİ

 anne oğul ortak yapımı :)) öğretmeninin verdiği ödevi yapmak için verdim cetveli eline. hadi şimdi cetvelle ev çizeceğiz dedim. yavrum aldın cetveli ama nasıl kullanacağını bilmiyormuşsun. normal zamanda okulda bu hafta öğrenecekmişsiniz cetvel kullanımını. bilemedim. benim canım oğlum, öğrenmen gereken ne çok şey var şu hayatta… olgun tavırların karşısında bazen senin 6 yaşında olduğunu unutuyorum ve bir şeyi yapamadığın zaman kaygılanıyorum. nasıl olur da bilmez diye :)))) 

doğum günümü malum corona günlerinde olduğumuz için evde kutladık. beraber olduktan sonra mekanın bir önemi yok oğluşum. 23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı… bu sene 100. yılını kutladık evlerimizde. baban sana güzel bir klip de yaptı 100 yılın anısına… aşağıda kayıtlı..29 nisan da çakılın doğum günüydü. 3 yaşında artık minnoş çakılımız. pasta yapmak içinse güzel bir mazeretimiz vardı di mi 🙂evden derslere devam ediyorsunuz.19 mayıs’ı da evde kutladık. saygı duruşu istiklal marşı…haftada sadece 1 gün bir kaç saat iznin var dışarı çıkmak için. bu hafta da beraberce çıktık dışarı. evet bu resimin hikayesini anlatayım sana. geçen hafta dışarı babanla çıktınız. eve dönerken de gelincik toplamıştın. annanen de bizdeydi ve bu vazoya koymuş. ertesi gün uyandığımızda yapraklar dökülmüş bu hale gelmişti. bende resmini yapmak istedim. hatıra kalsın diye. yanına da hikayesini yazdım. bana toplamıştın ve ben çok duygulanmıştım. neyse… ertesi gün sana resmi gösterdim. ve yanına yazdığım yazıyı okudum. şöyle bir durdun. birşey söylemek ister gibi. ve dedin ki aslında ben bu gelincikleri annaneme toplamıştım. şaşırdım ama üzülmedim. olsun annecim napalım dedim. sonra gittin ve 5 dk sonra elinde üzerinde simlerle süslenmiş kocaman bir kalp olan kağıtla geldin. bu sana dedin. benim güzel yürekli oğlum. üzüldüğümü düşünüp beni teselli etmek için resim yapıp getirmişsin. çok seviyorum çocuk seni…

canımın içi, seni çok seviyorum.

CORONA SALGINI VE EV HALLERİ

canım egem,

dünya büyük bir salgının pençesinde can çekişiyor. sanki bir korku filminin içinde gibiyiz. dışarı çıkamıyoruz, işe gidemiyoruz, sen okula gidemiyorsun. hayat durdu. bu corona virüsü nedeni ile dünya da binlerce insan öldü. ve hala ölmeye devam ediyor. sanırım doğa bizden öcünü alıyor.

dışarı çıkarken böyle eldiven ve maske kullanıyoruz. ellerimizi bol bol yıkıyoruz. mümkün olduğunca dışarı hiç çıkmıyoruz. markete gittiğim zamansa kendimi çok kötü hissediyorum. herkes maskeli herkes eldivenli ve herkes tedirgin. 

13 marttan beri 1 aydır senin de okulun kapalı ve evdesin. biz de bazen işe gidip çalışıyor bazen evden çalışıyoruz. çoğunlukla senin yanındayız. aslına bakarsan uzun zamandır hiç bu kadar fazla birlikte olmamıştık. tüm günümüz oyunla etkinliklerle geçiyor. senin o hesap yapan parmaklarını yerim. bazen öğretmen ve arkadaşlarınızla böyle telefonda görüntülü konuşuyorsunuz. hasret gideriyorsunuz. okulu çok özlediğini söylüyorsun. arkadaşlarını özledin çok.

 seninle sık sık hamur işleri yapıyoruz. evde oldukça yiyip içiyoruz. ne olacak halimiz belli değil. dışarı çıkıp yürüyüş de yapamıyoruz ki…